Lokomotywa parowa Ol12

Parowozy tej serii były ulepszoną odmianą austriackiej serii 329 oznaczoną jako seria 429. Podstawową różnicą w stosunku do oryginału było zastosowanie pary przegrzanej. Parowozy były budowane w fabryce StEG Wien w latach 1909-1917 (niektóre źródła podają rok 1918 jako termin zakończenia produkcji). Wybudowano 57 sztuk odmiany z suwakami tłokowymi przy cylindrze wysokoprężnym, lub z płaskimi przy niskoprężnymi. Ponadto wybudowano 126 sztuk z obydwoma suwakami tłokowymi i 196 sztuk z silnikiem parowym bliźniaczym. Na PKP w 1926 roku pracowało 106 lokomotyw tej serii. Nieliczne egzemplarze pracowały po wojnie, ostatnie z nich wycofano z eksploatacji w 1966roku.

Ol12-7

Prezentowany egzemplarz został wyprodukowany w 1912 roku. W 1993 roku został przywrócony do pełnej sprawności przez ZNTK w Pile.

Dane techniczne:

Średnica kół napędowych: 1625 mmNadciśnienie w kotle: 15 atPowierzchnia rusztu: 3,0 2Powierzchnia ogrzewalna kotła: 119,6 m2Masa w stanie próżnym: 55,8 tMasa służbowa: 61,2 tPrędkość maksymalna:80 km/h

Tender serii 16C11

Pojemność skrzyni węglowej:16,0 tPojemność skrzyni wodnej:6,0 m3Masa w stanie próżnym:17,0 tMasa służbowa:39,0 t

Podstawowe wymiare lokomotywy: dlugosc lokomotywy:10522; dlugosc tendra:6337;lokomotywa z tendrem:16945; najwyzsza wysokosc:4650

Fotorelacje: